مزارع آفتابگردان در حال حاضر یک منظره رایج و زیبا در سراسر جهان است. آنها از هنرمندانی از ون گوگ تا کلیمت الهام گرفته‌اند، و این کار را در عصر اینستاگرام ادامه می‌دهند.
اگر شوق اخیر سلفی‌ها اتفاقی باشد و همانطور که یک تخمه آفتاب گردان شمشیری کانادایی کشف کرد. پس از آن که هزاران گردشگر که به دنبال یک سلفی بی نقص بودند، باعث هرج و مرج شد، مجبور شد بسته شود. تعداد حیرت آور 7000 وسیله نقلیه باعث ایجاد ترافیک بیش از چهار کیلومتر شد.
اما زمانی که گل‌های آفتابگردان از قاره آمریکا در اوایل قرن شانزدهم به اروپا معرفی شدند، چیزی بیش از محصولات جدید باغ بودند. جان جرارد، گیاه‌شناس انگلیسی قرن شانزدهمی، از اینکه گل‌های آفتابگردان باغ هولبورن او در لندن تنها 4.3 متر قد داشتند، ناامید شد (قد رقبای اروپایی او به 7.3 متر رسیدند).
امروزه گل‌های تخمه آفتابگردان با گل‌های عظیم و زرد رنگ یکی از شناخته‌شده‌ترین گیاهان روی کره زمین هستند.
آفتابگردان های ون گوگ ویکی‌مدیا کامانز
رشد شیوع آنها و عکس های سلفی تخمه آفتابگردان تا حد زیادی به دلیل استفاده از بادکنک آنها برای روغن است. طی 60 سال گذشته، تغییرات در رژیم غذایی و نیازهای صنعتی ما به این معنی است.
که سطح تولید جهانی محصولات روغنی بیش از دو برابر شده است. چهار محصول روغنی بیشتر این زمین را مصرف می کنند: نخل روغنی، سویا، کلزا و آفتابگردان.
تخمه آفتابگردان دو کاربرد تجاری اصلی دارد، روغن و شیرینی (برای مصرف مستقیم بذر). گونه های روغنی گل دارای دانه های کوچک، سیاه رنگ و غنی از روغن با پوسته نازک هستند.
که برای تولید روغنی خوراکی، تقریبا بی مزه، رنگ پریده، غنی از اسیدهای چرب غیراشباع (به ویژه اسید اولئیک و اسید لینولئیک) تحت فشار قرار می گیرند. این روغن برای پخت و پز، تولید مارگارین و حتی تولید بیودیزل محبوب است. پسماندهای حاصل از استخراج روغن برای تهیه خوراک دام با پروتئین بالا استفاده می شود
از طرف دیگر انواع شیرینی پزی دارای دانه های بزرگ، راه راه و فاقد روغن با پوسته ضخیم هستند. هر دو نوع روغن و شیرینی حاصل قرن ها انتخاب دقیق و پرورش از گیاهان وحشی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.