آغشته به قیر پوست درخت توس و سومین سنگ بدون پوشش از دوران پلیستوسن میانه یافت شد. تصور می‌شود که این قدیمی‌ترین کاربرد کشف‌شده بشر از سنگ‌های قیرانی باشد.
چسب پوست درخت غان چسبی ساده و تک جزئی است. مطالعه‌ای در سال 2019 نشان داد که تولید قطران توس می‌تواند یک فرآیند بسیار ساده باشد صرفاً شامل سوزاندن پوست درخت غان در نزدیکی سطوح صاف عمودی در شرایط هوای آزاد است.
چسب های گیاهی اگرچه به اندازه چسب شیشه ای چسبنده هستند، شکننده و در برابر شرایط محیطی آسیب پذیر هستند. اولین استفاده از چسب های ترکیبی در سیبودو، آفریقای جنوبی کشف شد.
در اینجا قطعات سنگی 70000 ساله که زمانی در تبرها قرار می‌گرفتند کشف شد که با چسبی متشکل از صمغ گیاهی و اخرای قرمز (اکسید آهن طبیعی) پوشیده شده بود، زیرا افزودن اخر به صمغ گیاه محصول قوی‌تری تولید می‌کند و صمغ را از متلاشی شدن محافظت می‌کند. تحت شرایط مرطوب.
توانایی تولید چسب‌های قوی‌تر به انسان‌های عصر حجر میانه اجازه می‌داد تا قطعات سنگی را با تغییرات بیشتری به چوب‌ها بچسبانند، که منجر به توسعه ابزارهای جدید شد.
نمونه های جدیدتری از استفاده از چسب توسط انسان های ماقبل تاریخ در محل دفن قبایل باستانی یافت شده است. باستان شناسان با مطالعه این مکان ها دریافتند که تقریباً 6000 سال پیش افراد قبیله مردگان خود را همراه با مواد غذایی یافت شده در گلدان های سفالی شکسته و تعمیر شده با رزین درختان دفن کرده بودند.
تحقیقات دیگری که توسط باستان شناسان انجام شد، استفاده از سیمان های قیری را برای بستن کره چشم های عاج به مجسمه های معابد بابلی که قدمت آنها به حدود 4000 سال قبل از میلاد می رسد، کشف کرد.
در سال 2000، مقاله ای کشف مردی 5200 ساله به نام “مرد یخی تیرولی” یا “اوتزی” را فاش کرد که در یخچالی در نزدیکی مرز اتریش و ایتالیا نگهداری می شد. چندین مورد از وسایل او از جمله دو پیکان با سر پیکان های سنگ چخماق و یک دریچه مسی که در هر کدام از آنها شواهدی از چسب آلی برای اتصال قطعات سنگی یا فلزی به میل های چوبی استفاده شده بود، با او پیدا شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.